Dit artikel is gepubliceerd op Famme Baby

Soms hebben kinderen ineens een nieuw experiment voor ogen. Vaak is het iets vies, en nog vaker voeren ze het uit op een drukke ochtend, in de rij bij de supermarkt, of net als je aan het koken bent. Af en toe best vervelend, maar hoe jij hierop reageert bepaalt hoe de verdere situatie en je kind zich ontplooit.

Kinderen zijn kleine wetenschappers

Kinderen worden als wetenschappers geboren. Ze halen dingen uit elkaar, maken het kapot, en op het eerste gezicht lijkt het alsof ze aan het kliederen zijn. Dat maakte ik – Sherita – mee op een gewone middag. Het was een bijzonder tafereel om te zien. Een broodje in een waterbeker doen, het broodje aandrukken, een slokje nemen, het broodje er in stukjes uithalen en hem vervolgens uitknijpen boven tafel. Mijn dochter was er in opperste concentratie mee bezig. Heel even overwoog ik haar een halt toe te roepen. Ze maakte er namelijk een echte zooi van. Overal lag water en nat uitgeknepen brood.” Ik bedacht me, en besloot in plaats daarvan mijn dochter aan te moedigen. Tsjee, wat gek hè, er komt gewoon water uit je brood, en je drinken smaakt nu helemaal anders! Mijn dochter begon te lachen, en het werkte zo aanstekelijk dat we er allebei ongelooflijk veel pret in kregen.

Maak van een rotzooi een speelfestijn!

Hoe anders was deze ochtend geweest als ik het brood en drinken had afgepakt? Mijn dochter was waarschijnlijk erg boos geworden, wat best logisch is. Hoe zou jij het vinden als iemand de televisie uitzet terwijl je jouw favoriete programma kijkt? Je wilt toch weten hoe het afloopt? Of als iemand je computer uitzet terwijl je nét een Facebook-post aan het schrijven bent. De woede van jouw kind zal jou weer raken, waardoor jij misschien ook geïrriteerd raakt. En veel verschil zal het niet maken, want hoe dan ook moet er opgeruimd worden na het eten, want een zootje is het sowieso geworden, toch? Het enige verschil is dat je dit dan moet doen met een schreeuwende dreumes aan je been.

Wat nou als dit de bedoeling is?

Een wetenschapper is een kind dat nooit een volwassene is geworden. Want eigenlijk is dat precies wat een wetenschapper doet, dingen uit elkaar halen, zonder soms te weten hoe het weer in elkaar moet worden gezet. Wat doe jij als je kind thuis de koelkast opentrekt, een ei pakt, en hiermee begint te gooien? Waarschijnlijk zeg je dat het kind het ei héél snel moet terug liggen, want dat ei kan breken! Maar wat nou als dat nu precies de bedoeling is? Als het hier precies mee leert wat het moet leren? De sterkte van een eierschaal, of het verschil tussen een steen, een ei en een zeepbel? Wij weten dat een steen niet zo makkelijk breekt, dat een ei breekbaar is, en dat een zeepbel ongelooflijk breekbaar is. Laat het kind het ontdekken.

Wie denkt dat kennis duur is, weet niet wat domheid kost

Leer je kind ontdekken, en het zal al ontdekkend leren. Wat heeft dat ei gekost? Twintig cent? Nederlandse wiskundige Alexander Rinnooy zei ooit: Wie denkt dat kennis duur is, weet niet wat domheid kost. Het is van groot belang dat ouders de ontdekkende natuur van hun kind erkennen en stimuleren. Ontneem het niet, puur omdat je het huishouden op orde wilt houden.

Is het echt een probleem?

Als je kinderen op een zondagochtend de potten en pannen uit de kastjes trekken en er op beginnen te slaan, is je eerste reactie waarschijnlijk: Maak niet zo een lawaai! Houd op met slaan! Jammer, want kinderen horen al zo vaak nee. Dus de volgende keer als je nee wilt zeggen, denk er even over na. Wat is het idee achter dit gedrag? De volgende keer dat je wilt bekritiseren – je maakt er een potje van, eet eens normaal, leg dat eens terug! -, denk eens aan een andere afloop. Is het echt een probleem?