Het is misschien wel dé kwaal van de mensheid: altijd maar meer willen. Meer volgers voor onze religie, meer land, meer kiezers, meer Instagramvolgers, en meer zooi. En nu de materialistische behoeftes voor bijna iedereen te bevredigen zijn en we ons geen zorgen meer hoeven te maken over onze basale overlevingsbehoeftes, gaan we op zoek naar een grotere uitdaging: meer geluk. Lastiger te vervullen maar daarom juist aantrekkelijk. Hard to get is spannend, dat weet iedereen.
Van shoppen tot diepgang
Maar hoe meten we geluk? Het is een vraag die mij al lang bezig houdt. Het is vrijdagmiddag en ik loop door de winkelstraat. De ene etalagepop na de andere kijkt mij aan. Met hun mooie kleren lachen ze vrolijk naar me. Ik kijk naar beneden. Er zit een vlek op mijn shirt en het is lang geleden dat ik een écht kledingstuk heb gekocht en de prachtig blouse in de etalage van één van de hipste modewinkels van Spanje trekt mijn aandacht. Ik houd van kleur, van de lente, en ik houd van winkelen. Shoppen bevredigt mijn instant geluksgevoel. Niet echt bewonderenswaardig, als je het mij vraagt. Ik wil meer diepgang, en heb mijn hobby ‘winkelen’ dan ook in de ijskast gezet. Ik draai mijn hoofd weg en loop snel door.
De nieuwe Sherita is minimalist
De nieuwe Sherita is namelijk een minimalist en hoewel ik mezelf soms even moet herinneren aan deze nieuwe filosofie, is dit mijn nieuwe levenswijze. Consuminderen leidt tot geluk, is de slogan van mij en steeds meer mensen. De nieuwsmedia hebben de trend van het minimalisme ook opgepakt. Minimalisme wordt gehypet. De voordelen worden beschreven in hippe artikelen over inner peace en ineens vraag ik mij af: is het echt zo?
Gelukkig als millennialminimalist
In de weken dat ik er verder over nadenk, heb ik een robotstofzuiger gekocht. Deze geeft me veel geluk. Ook vierde ik mijn verjaardag, waar ik nog steeds van nageniet, kwamen er eindelijk nieuwe tanden door bij mijn dochter, en gaat het goed met mijn freelance bestaan. Allemaal geweldige zoete heerlijke geluksmomenten. Ik zal wel overlopen van geluk, zo als millennialminimalist, zal je denken. Maar toch voel ik niet dat eeuwige verliefdheidsgevoel.
Geluk als drugs
Is geluk misschien als een dosis drugs? Een shot, een oppepper. Geluk als een piek die langzaam afneemt tot we weer op zoek gaan naar de volgende kick. Ik open mijn notities-app, waar ik te pas en te onpas willekeurige gedachten noteer. ‘Gelukkig zijn is meer quality time doorbrengen met mijn naasten,’ was mijn laatste ingeving. Jammer dat ik, en met mij vele anderen, meer tijd doorbreng online en op mijn telefoon, dan met mijn naasten. Misschien is dat de volgende stap in mijn zoektocht naar ultiem geluk: Ervoor zorgen dat ik meer tijd met mijn naasten doorbreng. Ik schrijf het op in mijn notities en geef mijn dochter een knuffel.