Geluk zit hem in de kleine momentjes van het leven. Deze kleine momentjes geven ons de hele dag nieuwe energie. Het addertje onder het gras? De mooie momenten zijn zó weer verdwenen.

Dit artikel is gepubliceerd op Famme Baby

En zelfs als we het hebben vastgelegd met de camera, kunnen we het niet meer zo precies terughalen als het gebeurde. De beste manier om ervan te genieten is dan ook door het te ervaren zoals het gebeurt. En juist omdat het eerste jaar soms zó zwaar is, is het fijn om echt even stil te staan bij deze prachtige momenten.

Het eerste lachje

Na een paar weken 24 uur per dag, 7 dagen per week klaar te hebben gestaan voor jouw kleintje, komt het dan eindelijk: het eerste lachje. Menig ouder zal een traan hebben weggepinkt bij het zien van het eerste bewuste, naar jou gerichte lachje. Het eerste lachje komt vaak rond de 8 weken, en dat is soms net het moment dat je het het hardst nodig hebt. Want na dag en nacht alles geven aan je kleintje, zonder iets ‘echts’ terug te krijgen, is dat lachje soms die motivatie of bevestiging die je nodig hebt.

De eerste keer dat ze langer dan 3 uur slapen

In het eerste jaar van jouw baby staat het woord slaap – of beter slaaptekort – centraal. Slapen is het hoofdpijntopic voor veel ouders en dat is niet zonder reden. Degene die de uitspraak ‘slapen als een baby’ heeft bedacht, heeft zeker weten geen baby. Want de eerste maanden slapen baby’s nooit écht diep en wij dus ook niet. Het lichte slapen is wel vanwege een goede reden. Als een baby te diep slaapt, is er namelijk een kans dat hij of zij vergeet te ademen. Maar toch is het wel heel fijn als jouw kind na die eerste paar weken eindelijk een keertje langer slaapt dan twee of uurtjes. Of het nu overdag is – joepie, eindelijk me-time! – of ‘s nachts, het is een cadeautje dat je never nooit meer vergeet.

Dat handje op je schouder

Een baby is zó afhankelijk van een anders, dat het zich niet eens aan jou kan vasthouden. Je draagt hem van A naar B, hebt de baby vast om hem liefde te geven of te sussen, maar dat is allemaal jouw keus. De baby zal jou nog niet uit zichzelf aanraken, simpelweg omdat hij dat niet kan. Dat jij jouw kindje oppakt, is dan ook een keuze dat de baby niet zelf maakt maar misschien wel zou willen. De eerste keer dat je dat handje op jouw schouder voelt rusten, is dan ook een geweldig moment. Een kleine aanraking voor de mensheid, maar een grote stap voor de relatie met jouw kind. De bevestiging dat de baby het ook fijn vindt om aangeraakt te worden door jou, is het ultieme geluksmoment.

De eerste keer naar je toe kruipen

Kruipend, tijgerend, rollend, rennend, struikelen of lopend, het maakt niet uit, de eerste keer dat jouw kindje uit zichzelf jouw richting opkomt, is toch wel een moment van ultieme liefde. Als baby zijnde heeft jouw kindje vrijwel geen keuze – iemand moet hem oppakken en daar kan hij niet tegen demonstreren. Zodra jouw kind zelf kan kiezen, en uit alle mensen regelrecht naar jou toe gaat, dat is.. ahhhhhh, om te smelten.

Het eerste kusje

Grote kans dat zodra jouw kleintje het kusjes geven onder de knie heeft, het niets liever doet dan de hele dag door kusjes geven. De lantaarnpaal, knuffels, de spiegel, boeken, en natuurlijk papa en mama worden overladen met kusjes. En die kusjes zijn heerlijk. Soms zijn ze een beetje nat, plakkerig of vies, maar geniet ervan, want je weet nooit wanneer het over is. Het kan zijn dat jouw kleintje een echte knuffelbeer blijft en z’n verdere kindertijd kusjes blijft geven, maar er zijn genoeg kinderen die zelden of nooit kusjes geven, en dat is ook helemaal prima – maar wel heel jammer natuurlijk.