Als je denkt dat je je bij het moederschap moet voorbereiden op een bevalling, slapeloze nachten of huilende baby’s, dan heb je het mis. De grootste problemen spelen zich af op Facebook, fora, schoolpleinen en op straat.

Dit artikel is gepuliceerd op FammeBaby

Onder een kalm lijkend oppervlakte borrelen de groene gassen van meningen van andere moeders, en je zult je minimaal één keer branden aan deze ketel met verhitte discussies. Aan jou de keuze: Spring je er in, of loop je er met een grote boog omheen? Voor welke discussiepunten moet je je schrap zetten?

Kunstvoeding of borstvoeding

Deze discussie staat stipt op de eerste plek. Elke moeder zal dit beamen. Het is nooit goed, wat je ook doet. Met borstvoeding maak je het kind afhankelijk en schok je de wereld met openbaar naakt, en met kunstvoeding gooi je vergif in je kind. Het erge is, je kunt je keuze niet verbergen. Waar je bij andere discussiepunten je keuze of pedagogische visie in het midden kunt laten, zal iedereen je minimaal één keer zien voeden, of het nu met de fles of de borst is.

Mijn advies? Live and let live!

Laten huilen of niet

Babylief wordt telkens wakker. Moeder staat op springen en de relatie lijdt er inmiddels ook onder. Radeloze moeders met weinig uren nachtrust op de teller vragen vaak advies bij het consultatiebureau, op fora of Facebook. ‘Gewoon even laten huilen en na een paar nachten is het vanzelf over,’ is een veelgehoord advies. Er zijn altijd twee soorten reacties hierop.

De ene moeder zal beamen dat het werkt, en opscheppen over haar geweldige nachten vol slaap. De andere moeder zal verontwaardigd of zelfs boos zijn, een betoog houden over veilige hechting en zeggen dat laten huilen mishandeling is. Moeder één zal zich aangevallen voelen, en dan begint de ellende en het moddergooien.

Mijn advies? Heel cliché, maar volg je intuïtie en je hart en je lichaam. Voelt het niet goed om je baby te laten huilen? Doe het niet! Maar ben je echt doodop en kun je niet meer? Zoek dan een andere oplossing. Die is er echt!

Inenten of niet

Na de borstvoeding- of kunstvoedingsdiscussie is dit wel een van de felste discussies in mama-jungleland. Het is bijna beangstigend hoe fel moeders hier hun mening willen doordrukken. Ook de nieuwsmedia springt er graag bovenop. Zullen de redacteuren van kranten op een grijze maandagochtend denken: laten we die moeders weer eens even gek maken met een nieuwsfeitje over inentingen? Ja! Doen! Altijd leuk, want happen dat ze doen!

Mijn advies. Lees je goed in, bestudeer de achterliggende instanties die het onderzoek sponsoren, en maak een goed overwogen besluit. En oh ja, laat je niet beïnvloeden door de meningen in felle discussies.

Wasbare luiers of weggooi

‘Kinderen met wasbare luiers lopen later’, ‘ze kunnen geen skinny jeans dragen’ en ‘ik wil geen poep in mijn wasmachine’. Het zijn de drie – ongegronde – topredenen om niet aan stoffen luiers te beginnen. Aan de andere kant zijn wasbareluier-moeders fel in de verdediging waarbij twee argumenten altijd zegevieren: Baby’s die wasbare luiers dragen zijn sneller zindelijk en het is bovendien goed voor het milieu.

Hier weer een tip: Niets moet, alles mag. Wil je wasbaar luieren of ben je geïnteresseerd in het thema? Google is je beste vriend. Gaat jouw hart uit naar weggooiluiers? Helemaal goed, ga ervoor!

Iedereen heeft het beste voor met zijn of haar baby en een ander standpunt kan dan soms ook voelen als een oorlogsverklaring. Waar het in het normale leven niet uitmaakt als ik een blauwe blouse draag, en mijn collega een rode, voelt het in moederland alsof ze hiermee zegt dat blauw lelijk en slecht is en ik een soort van kindermoordenaar ben, ofzo. Gooi daar nog een stapel hormonen en slapeloze nachten bij op en de derde wereldoorlog komt om de hoek kijken.

Mijn advies, blijf er buiten! Het moederschap is al zwaar genoeg!

Sherita: “Het voelt in moederland alsof ik een soort kindermoordenaar ben”